موسیقی اولیه | از اولین زمزمه

این پروژه که “Sounds of Neanderthal” نام داشت، تلاشی خلاقانه برای درک فرهنگ و رفتارهای این گونه باستانی بود. تورن و تیمش از شواهد باستان شناسی برای بازسازی ابزارهای موسیقی نئاندرتال ها، مانند فلوت های ساخته شده از استخوان حیوانات و سنگ های کوبه‌ای، استفاده کردند.

سپس آنها از این ابزارها برای تولید صداهایی استفاده کردند که ممکن است نئاندرتال ها در زندگی روزمره خود شنیده باشند. نتایج این پروژه بینش جدیدی را در مورد نحوه تعامل نئاندرتال ها با یکدیگر و با دنیای اطرافشان ارائه داد.

جزئیات بیشتر:

• تاریخ: 2009
• محققان: سیمون تورن، آهنگساز ولزی، و تیمی از دانشمندان و مردم شناسان
• هدف: بازسازی صداهای موسیقی که نئاندرتال ها با استفاده از صداها و ابزارهای سنگ چخماق خود می‌ساختند.
• روش: استفاده از شواهد باستان شناسی برای بازسازی ابزارهای موسیقی نئاندرتال ها و سپس تولید صداهایی با استفاده از این ابزارها.
• نتایج: این پروژه بینش جدیدی را در مورد نحوه تعامل نئاندرتال ها با یکدیگر و با دنیای اطرافشان ارائه داد.

سوت های ساخته شده از استخوان انگشتان پا حیوانات، مانند کاریبو، در بسیاری از مکان های مربوط به انسان های اولیه در سراسر جهان کشف شده اند. قدمت برخی از این سوت ها به 40,000 سال قبل از میلاد می رسد، که آنها را به برخی از قدیمی ترین ابزارهای موسیقی شناخته شده تبدیل می کند.

اهمیت:

• این سوت ها شواهدی از پیچیدگی فرهنگی و خلاقیت انسان های اولیه ارائه می دهند.
• نشان می دهد که آنها از موسیقی به عنوان ابزاری برای ارتباط، سرگرمی و آیین استفاده می کردند.
• ممکن است برای تقلید صداهای حیوانات یا برقراری ارتباط در مسافت های طولانی استفاده شده باشند.

کشف:

• سوت های انگشت پا در بسیاری از مکان های باستانی در سراسر جهان، از جمله اروپا، آسیا و آفریقا کشف شده اند.
• برخی از نمونه های اولیه در اروپا کشف شده اند، از جمله در غار Hohle Fels در آلمان و سایت Kostenki-1 در روسیه.
• این سوت ها معمولاً از استخوان های انگشتان پا حیوانات مانند گوزن شمالی، بز کوهی و روباه ساخته می شدند.

ساخت:

• سوت های انگشت پا معمولاً با حفر سوراخ در استخوان انگشت پا و سپس تراشیدن آن به شکل دلخواه ساخته می شدند.
• برخی از سوت ها دارای تزئینات حکاکی شده یا نقاشی شده هستند.

استفاده:

• نحوه استفاده از سوت های انگشت پا مشخص نیست.
• ممکن است برای تقلید صداهای حیوانات، برقراری ارتباط در مسافت های طولانی یا نواختن موسیقی استفاده شده باشند.
• همچنین ممکن است در مراسم مذهبی یا آیینی استفاده شده باشند.

اهمیت:

• سوت های انگشت پا شواهدی از پیچیدگی فرهنگی و خلاقیت انسان های اولیه ارائه می دهند.
• نشان می دهد که آنها از موسیقی به عنوان ابزاری برای ارتباط، سرگرمی و آیین استفاده می کردند.
• کشف سوت های انگشت پا به ما کمک می کند تا درک بیشتری از فرهنگ و رفتار انسان های اولیه به دست آوریم.

کف زدن در بسیاری از فرهنگ ها در سراسر جهان، از جمله فرهنگ های جزایر سلیمان، بخش مهمی از موسیقی قبیله ای است. این کار اغلب همراه با آواز خواندن، حرکات دست و حرکات رقص انجام می شود.

اهمیت:

• کف زدن می تواند به ایجاد ریتم و حس هیجان در موسیقی کمک کند.
• می تواند به عنوان ابزاری برای بیان عواطف و احساسات استفاده شود.
• می تواند به متحد کردن مردم و ایجاد حس جامعه کمک کند.

استفاده در جزایر سلیمان:

• در جزایر سلیمان، کف زدن اغلب در مراسم مذهبی و آیینی استفاده می شود.
• همچنین می تواند در جشن ها، رویدادهای اجتماعی و صرفاً برای سرگرمی استفاده شود.
• انواع مختلفی از کف زدن در جزایر سلیمان وجود دارد که هر کدام معنای خاص خود را دارند.

نمونه هایی از کف زدن در جزایر سلیمان:

• Are’are: این نوع کف زدن در مراسم تشییع جنازه استفاده می شود و برای نشان دادن غم و اندوه است.
• Sipiria: این نوع کف زدن در جشن ها و رویدادهای اجتماعی استفاده می شود و برای نشان دادن شادی و هیجان است.
• Huli: این نوع کف زدن در مراسم مذهبی استفاده می شود و برای برقراری ارتباط با ارواح اجدادی استفاده می شود.

کف زدن در فرهنگ های دیگر:

• کف زدن در بسیاری از فرهنگ های دیگر در سراسر جهان نیز بخش مهمی از موسیقی قبیله ای است.
• به عنوان مثال، در آفریقا، کف زدن اغلب در مراسم مذهبی و آیینی استفاده می شود.
• در استرالیا، کف زدن اغلب در داستان سرایی و رقص سنتی استفاده می شود.
• در آمریکای شمالی، کف زدن اغلب در powwows و سایر گردهمایی های مذهبی استفاده می شود.

اهمیت فرهنگی:

• کف زدن راهی برای بیان خود، برقراری ارتباط با دیگران و جشن گرفتن فرهنگ است.
• این یک سنت دیرینه است که مردم را در سراسر جهان به هم متصل می کند.

در جمهوری آلتای روسیه، شمن ها در حالت خلسه برای برقراری ارتباط با دنیای ارواح، صداهای طبیعی مانند صداهای خرس قطبی، پرندگان یا گرگ ها را تقلید می کنند.

این عمل به عنوان “کاملان” شناخته می شود و بخش مهمی از سنت های شمنی در این منطقه است.

اهمیت:

• کاملان راهی برای شمن ها است تا با دنیای ارواح ارتباط برقرار کنند و از آنها برای کمک و راهنمایی در مورد مسائل مربوط به جامعه خود بخواهند.
• همچنین می تواند راهی برای شفا، پیشگویی و حل تعارض باشد.
• کاملان بخش مهمی از هویت فرهنگی مردم آلتای است.

روند:

• یک شمن معمولاً با استفاده از طبل، آواز و رقص به حالت خلسه می رود.
• هنگامی که در خلسه هستند، می توانند به دنیای ارواح سفر کنند و با ارواح ارتباط برقرار کنند.
• برای برقراری ارتباط با ارواح، شمن ها ممکن است صداهای طبیعی مانند صداهای خرس قطبی، پرندگان یا گرگ ها را تقلید کنند.
• این صداها به عنوان راهی برای برقراری ارتباط با ارواح و دریافت پیام های آنها عمل می کنند.

مثال:

• یک شمن ممکن است برای شفای یک فرد بیمار، با روح یک خرس قطبی ارتباط برقرار کند.
• شمن با تقلید صدای خرس قطبی، می تواند با روح ارتباط برقرار کند و از آن برای کمک در شفا بخواهد.
• روح خرس قطبی ممکن است به شمن در مورد نحوه درمان بیماری بیمار بینش دهد.

اهمیت فرهنگی:

• کاملان بخش مهمی از سنت های شمنی در جمهوری آلتای روسیه است.
• این راهی برای شمن ها است تا با دنیای ارواح ارتباط برقرار کنند و از آنها برای کمک و راهنمایی در مورد مسائل مربوط به جامعه خود بخواهند.
• کاملان همچنین می تواند راهی برای شفا، پیشگویی و حل تعارض باشد.
• کاملان بخش مهمی از هویت فرهنگی مردم آلتای است.

کاتاجاق نوعی آواز گلو است که توسط اینویت ها در آمریکای شمالی اجرا می شود. این آواز معمولاً توسط دو زن اجرا می شود که با هم رقابت می کنند تا ببینند چه کسی می تواند بیشتر نفس خود را نگه دارد و آواز بخواند.

اهمیت:

• کاتاجاق نوعی سرگرمی برای اینویت ها است.
• همچنین می تواند راهی برای نشان دادن قدرت و استقامت ریه باشد.
• کاتاجاق بخش مهمی از فرهنگ اینویت است و نسل به نسل منتقل می شود.

اجرا:

• کاتاجاق معمولاً توسط دو زن اجرا می شود که روبروی هم می نشینند.
• یک زن با صدای بلند نفس می کشد و سپس شروع به آواز خواندن می کند.
• زن دیگر سعی می کند تا زمانی که زن اول نفس خود را تمام کند، آواز او را تقلید کند.
• اولین زنی که نفس خود را تمام می کند، بازنده است.

انواع مختلف کاتاجاق:

• انواع مختلفی از کاتاجاق وجود دارد که هر کدام قوانین و مقررات خاص خود را دارند.
• برخی از انواع کاتاجاق شامل آواز خواندن کلمات، تقلید صداهای حیوانات یا نواختن آلات موسیقی است.

اهمیت فرهنگی:

• کاتاجاق بخش مهمی از فرهنگ اینویت است.
• این نوعی سرگرمی است که مردم را در کنار هم جمع می کند و به آنها کمک می کند تا با فرهنگ خود ارتباط برقرار کنند.
• کاتاجاق همچنین می تواند راهی برای نشان دادن قدرت و استقامت ریه باشد.

درسته که ملودی‌های آهنگ‌های ایرلندی “سبک قدیمی” بدون همراهی، که به عنوان “شان ما” (Sean Nós) شناخته می‌شوند، اغلب زینتی و پیچیده هستند و ریشه در سنت‌های آواز گالیکی دارند.

این نوع موسیقی با آواز تک‌صدا و بدون همراهی ساز اجرا می‌شود و خواننده‌ها معمولاً از تزئینات آوازی و تحریرهای پیچیده برای افزودن ظرافت و بیان به ملودی استفاده می‌کنند.

ترانه‌های شان ما اغلب حماسی هستند و داستان‌هایی از عشق، از دست دادن، جنگ و قهرمانی را روایت می‌کنند. این موسیقی همچنین می‌تواند طنزآمیز یا اخلاقی باشد و غالباً با موضوعات روزمره زندگی مردم ایرلند سروکار دارد.

شان ما به عنوان یکی از مهم‌ترین اشکال موسیقی سنتی ایرلند در نظر گرفته می‌شود و تا به امروز محبوبیت خود را حفظ کرده است. خوانندگان و نوازندگان متعددی در سراسر جهان این سنت را زنده نگه داشته‌اند و شان ما همچنان در جشنواره‌ها، گردهمایی‌ها و رویدادهای فرهنگی در سراسر ایرلند و فراتر از آن اجرا می‌شود.